De vice-voorzitter van de gemeenteraad, het raadslid Bert Meulenberg, luidde de burgemeester uit:

“Ruim dertien jaar geleden bent u benoemd als burgemeester in onze gemeente Purmerend.
Dertien jaar, die niet zonder hoogte- en dieptepunten zijn gepasseerd.
Gelukkig meer hoogte- dan dieptepunten.

Het is onmogelijk om alles onder de aandacht te brengen van ruim dertien jaar burgemeesterschap.
En daarom noem ik een aantal zaken die van groot belang zijn geweest voor Purmerend.

Mede door uw inzet is de nieuwe werkwijze, waarin de inwoners vooral centraal staan, in onze gemeentelijke organisatie een succes geworden.
Dat vraagt ook aanpassingen voor de rol van de Raad.
Onze inwoners werden meer betrokken bij de besluitvorming.
En natuurlijk, verbinding tussen gemeenteraad en inwoners streefde u altijd na.
De positie die de gemeenteraad inneemt, was altijd voor u een belangrijk aandachtspunt.
Coalitie en oppositie behandelde u gelijkwaardig, waarbij respect en openheid een belangrijke plaats innamen.
Als raadslid kon je altijd bij u terecht.

Eén van de dieptepunten van uw burgemeesterschap in Purmerend was ongetwijfeld de ophef over het opvangen van vluchtelingen uit Syrië.
Het escaleerde zelfs zó ver, dat u een raadsvergadering moest staken.
Bewonderenswaardig was wel, dat u daar krachtig in optrad, en niet zwichtte voor intimidatie.

U stak er heel veel tijd en energie in om Purmerend een belangrijke rol te laten spelen in de regio.
We mogen trots zijn op de positie die we hier nu innemen.
Het was vaak een strijd om onze positie in te nemen ten opzichte van Amsterdam, en Purmerend goed tot zijn recht te laten komen.
Zeker in de tijd dat u de rol van vice-voorzitter van de Stadsregio invulde, heeft u veel betekend voor de regionale samenwerking.

Bij evenementen en bijeenkomsten zijn we u altijd heel vaak tegengekomen, in een andere setting dan in de Raad.
Ik kan u vertellen, vanuit mijn rol als vrijwilliger, dat dit zeer gewaardeerd werd.
U wilde, en was daardoor zichtbaar in de stad, en uw vrouw Rolanda vergezelde u daarbij veelvuldig.
Iedereen kon zien dat ook de rol van burgervader u goed lag.

Wat zeker niet onbenoemd mag blijven, is de wijze waarop u de fusie tussen Purmerend en Beemster hebt begeleid.
U hebt dat uiteraard niet alléén gedaan, maar hierin wel een heel bepalende rol gespeeld.
En het resultaat mag er zijn!
De fusie is harmonieus verlopen, en het doorlopen proces wordt zelfs landelijk geroemd.
Hierop mag u terecht trots zijn.

Wat bewondering wekte was, dat u als burgemeester van onze gemeente altijd een standvastige houding uitstraalde, waarbij u uw mening uitsprak, en ook onderbouwde.
U had principes, en dat werkte ook wel eens tégen u.
Uiteindelijk kwam het gelukkig altijd weer goed.

U neemt nu afscheid, als burgemeester van onze mooie gemeente.
En dat zal uw leven aanzienlijk veranderen.
Het lijkt of er deuren dichtgaan, maar ik kan u verzekeren dat er ook veel deuren weer opengaan.
Het zou me verbazen als u over een tijdje niet verzucht: Waar heb ik de tijd vandaan gehaald om burgemeester te zijn?

Burgemeester, beste Don, voor alle inzet in de dertien jaar burgemeester van Purmerend hebben de Raad en het college besloten om u de erepenning van Purmerend toe te kennen.
Het is mij een eer om u deze uit te reiken.”

Overhandiging van de eremedaille aan Don Bijl bij zijn afscheid als burgemeester
Burgemeester Don Bijl (links) ontvangt de erepenning met oorkonde van de vice-voorzitter van de Raad, Bert Meulenberg

De fractie van GroenLinks kan met deze woorden, mede namens haar uitgesproken, volledig instemmen.
Los van alle politieke verschillen, en collegebesluiten waar GroenLinks het niet mee eens was, is Don Bijl altijd een benaderbare burgemeester gebleken.
Geen gemaakt-populaire volksheld, maar wel toegankelijk, en verschijnend waar hij nodig was.
Zoals toen hij laatst nog een overtuigende toespraak hield bij de heel snel georganiseerde manifestatie tegen de inval in Oekraïne, op 5 maart op de Koemarkt.

Slotwoord van burgemeester Don Bijl:

“Dames en heren, ik wil beginnen met mijn grote waardering uit te spreken voor het feit dat u mij dit heeft gegeven.
Ik stel dat zeer op prijs; ik vind het een hele hoge eer, en ik vind het fantastisch dat u dat gegeven heeft na deze jaren.
Want, vanavond komt een einde aan mijn periode als raadsvoorzitter, als Uw raadsvoorzitter, en ik verklap geen geheim als ik zeg dat ik dat best moeilijk vind.
Het was een grote eer om uw burgemeester te zijn.

Het voorzitten van de gemeenteraad heb ik als een grote verantwoordelijkheid ervaren.
Want u bent, tenslotte, de uitdrukking van de lokale democratie.
U heeft het mandaat gekregen van onze inwoners om belangen te wegen, besluiten te nemen die onze gemeente en onze inwoners raken.
En u vertegenwoordigt de opvattingen in de samenleving.
Opvattingen die kunnen botsen, zoals we ook vanavond hebben gezien.
Maar, u heeft ook de gezamenlijke verantwoordelijkheid om deze stad en onze dorpen te besturen.
Een forse opgave, zeker in deze tijd.

Als uw raadsvoorzitter was het mijn taak dit proces goed te laten verlopen.
U bent de spelers; ik was uw scheidsrechter.
En het tegengaan van spelbederf is iets van ons gezamenlijk.
En dat lukt meestal heel goed, door goede voorbereiding, door uitgekiende processen, door gerichtheid op resultaten, door elkaar aan te spreken en door samen de goede mores te bewaken.
Het gaat er niet alleen om, of iets mág, maar ook of iets verstandig is, of iets wijs is.

Er gebeurt veel in Purmerend. De samenleving verwacht ook veel, en dat mag ook.
En met genoegen kijk ik terug op de vier raadsperiodes die ik heb mogen meemaken.
Elke periode was anders.
Maar het contact met de raden en met de raadsleden heb ik vrijwel altijd als plezierig ervaren, maar er zijn wel enkele uitzonderingen geweest, en dat weet ik.
Maar het ging daarbij om de zaken die speelden, maar er was altijd ruimte voor de menselijke maat.
En als ik om mij heen kijk in ons land, mogen vele Raden een voorbeeld nemen aan de besluitvaardigheid, maar ook aan de omgangsvormen in Purmerend.
Natuurlijk is er ruimte voor verbetering, maar er is ook veel om trots op te zijn.

En ik hoop zeer, dat wat vanavond is gebeurd, hier geen afbreuk aan doet.
Ik hoop dat zeer, en ik roep u op: u heeft een gezamenlijke verantwoordelijkheid, ook als het een tijdje vervelend is geweest.
Ook als u met elkaar het gevoel heeft gehad, dat het niet heeft geklopt.
Maar u bent er voor de stad; u bent er voor de inwoners, u bent er om bruggen te bouwen.
U bent de uitdrukking van de verschillen in onze samenleving, maar u heeft een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Dáár is de lokale democratie voor bedoeld.
Het moet goed zijn voor de gemeente; het moet goed zijn voor de inwoners.
Leden van de Raad, het ga u goed!

Behalve de erepenning van de gemeente Purmerend, kreeg Don Bijl vrijdag ook nog de steiger (‘het mocht geen haven heten’) voor de watersport in het Noordhollands Kanaal naar zich vernoemd.
Een nog te plaatsen plaquette, met een gedicht van oud-raadslid Thea de Hilster over de bestuurder Don Bijl, zal dit blijvend vastleggen.

Foto van de steiger aan de Kanaalkade, die wordt vernoemd naar burgemeester Don Bijl
De nu geheten Burgemeester Don Bijl steigers langs de Kanaalkade