Diverse leden van GroenLinks hebben jarenlang nauw met Chris samengewerkt en koesteren warme herinneringen en mooie verhalen van een strijdbaar en integer man. Lees hieronder het verhaal van Karlien Crom. Zelf een mooi verhaal over Chris? Zet het op de gedenkplaats van Chris: www.memori.nl/gedenkplaats/Chris-Zandvoort.

 

Door Karlien Crom

Hulpvaardig en vastberaden, een krachtig mens

Dat staat boven de kaart waarmee de familie kennis geeft van het overlijden van Chris. Dat was hij zeker! Ik ken geen mens die zo betrokken was bij de mensen om hem heen, bij de stad, bij de partij, bij iedereen die zijn hulp nodig had. En geen politicus die zo integer was, die zó stond voor zijn visie, die zich zo vol energie inzette voor het beter, mooier en socialer maken van zijn Purmerend. Chris was een mensen-mens. Hij kon hard zijn als hij vond dat iemand onrecht aangedaan werd, of als een voorstel niet goed genoeg was. Maar altijd op de inhoud, nooit op de man.

Ik neem jullie even mee terug naar het jaar 1986. Ik was 17 of 18, zat in het examenjaar. Er kwamen Tweede Kamerverkiezingen aan en het leek de leraren leuk om voor de bovenbouw een verkiezingsdebat te organiseren. De landelijke kopstukken kwamen natuurlijk niet, maar de plaatselijke fractievoorzitters wel. Eén daarvan was van ‘mijn’ partij, de PSP. Voorafgaand aan het debat werden verkiezingen gehouden: PvdA de grootste, op de hielen gezeten door de VVD. De PSP kreeg maar een paar zeteltjes. Die man van de PSP was een goede spreker! Lekker vurig, kon het ook goed uitleggen, zodat wij het ook begrepen. De rest was vrij saai. Na de vragen die de leraren hadden voorbereid, was de zaal aan de beurt. Schoorvoetend kwamen er een paar vragen los. Over dienstplicht, over abortus, over studiefinanciering (toen ook al actueel), over de neutronenbom en Amerikanen in Havelterberg.  Al snel waren de vragen van de anderen een beetje uitgedroogd en kreeg ik álle kans om al mijn vragen aan de PSP-voorman voor te leggen.

‘Meneer Zandvoort, hoe wil de PSP de woningnood oplossen?’
‘Meneer Zandvoort, hoe wil de PSP de jeugdwerkloosheid tegengaan?’
‘Meneer Zandvoort, ….’

Op elke vraag gaf Chris een helder betoog. De verkiezingen na afloop van het debat werden glansrijk door de PSP gewonnen. Een absolute meerderheid in de Tweede Kamer. Ik had ervoor getekend!

Pas in 2002 kruisten onze wegen elkaar weer, toen Chris in de gemeenteraadsfractie zat en ik toetrad tot het bestuur. En pas toen hoorde hij wie dat guppie was dat hem toen in 1986 de kans gaf te schitteren in dat debat. We hebben er samen hartelijk om gelachen!

Van 2006 tot 2010 vormden we samen met Ruud Wagter, Hiske Andriessen, Mehmet Uygun en gedeeltelijk Shirley Vermeulen de gemeenteraadsfractie. Bergen werk hebben we verzet. Dat was niet erg, want we vormden een goed team en we konden van elkaar op aan. Chris gaf als fractievoorzitter absoluut het goede voorbeeld als het ging om contact met onze kiezers, met inwoners met vragen of problemen. Als het ging om je goed inlezen en je vastbijten in een dossier. Weten waarover je praat in de commissie en de raad. Niet alleen maar tégen iets zijn, maar áltijd komen met een goed alternatief voorstel. Op die manier kregen we veel voor elkaar. Chris was trots op successen die we met elkaar behaalden. En hij baalde vreselijk als we iets niet voor elkaar kregen. Over het algemeen kon hij na een heftig debat vriendschappelijk een glaasje sap drinken met de opponenten van eerder; als ik er meer moeite mee had, dan trok hij me altijd mee: het ging immers om de inhoud en het was geen persoonlijke aanval. Ik heb maar twee keer meegemaakt dat ook hem dat niet lukte: toen ons voorstel om de Baanstee Noord groen te houden het niet haalde en toen de gemeenteraad ons voorstel van tafel stemde om de OZB met gemiddeld 14 euro per huishouden per jaar te laten stijgen om zo miljoenen euro’s aan bezuinigingen op de welzijns- en culturele sector te voorkomen. Tot vandaag toe zijn dat twee verliezen die hard steken.

Eind 2009 kreeg Chris slecht bericht: darmkanker. Er volgden onderzoeken, behandelingen, operaties, een stoma, een vreselijke infectie, die Chris opnieuw in het ziekenhuis deed belanden. Door dat alles heeft Chris een behoorlijke jas uitgedaan. Hij werd brozer, maar hij verloor zijn vechtlust niet. Ook toen hij niet meer actief was in de fractie, stuurde hij ons regelmatig mails met zaken waar hij tegenaan liep. Of belde hij met ideeën en suggesties. Als je niet snel genoeg een terugkoppeling gaf, hing hij weer aan de lijn om te vragen hoe het ermee stond. Zo hield hij ons scherp.

Naast harde werker, vastberaden en betrokken politicus en collega, was Chris ook een warm mens. Vroeg altijd hoe het met je ging, deed wat hij kon om je te helpen. Organiseerde bij hem thuis gezellige bijeenkomsten voor bestuur en fractie, mét partners. En een tafel vol eten. Het kon niet op. Chris kon dit werk alleen doen met de niet aflatende steun van zijn Elsje. Stille kracht op de achtergrond. De liefde van zijn leven, de vrouw over wie ik hem nooit één onvertogen woord heb horen zeggen, zelfs niet in een flauw grapje. Hij was trots op zijn gezin, juist ook toen dat steeds groter werd met aanhang en later (achter)kleinkinderen.  

Ik wens iedereen die Chris gaat missen, op wat voor manier dan ook, heel veel sterkte. Koester de mooie herinneringen, bewaar Chris in je hart. Zolang zijn naam genoemd wordt, is hij nog bij ons.

Lieve Chris, dankjewel voor alles wat ik van je geleerd heb, voor je vriendschap, je openheid, vertrouwen en eerlijkheid. Dankjewel dat we een tijdje samen op hebben gelopen op onze levenswegen.

 

 

Door Trees Lamers en Dirk Jan van 't Veer

En opeens is Chris er niet meer

Chris was zo vertrouwd, zo altijd aanwezig, altijd betrokken en met altijd duidelijke opvattingen. Hij heeft onnoemelijk veel gedaan om te zorgen dat GroenLinks op de kaart stond, zowel in de raad als daarbuiten in de organisatie van de partij. En hij heeft onschatbaar veel gedaan voor mensen in de samenleving die zijn zorg nodig hadden.

In 2012 kwamen wij in het bestuur van GroenLinks, afdeling Purmerend en Beemster. Chris zat ook in het bestuur en we kwamen bij elkaar bij hem thuis in zijn werkkamer. Veel discussie werd er gevoerd over wat er belangrijk was voor de afdeling. Op het eind van de vergadering hielden we vaak agendapunten over. De betrokkenheid van Chris was groot en als hij van iets overtuigd was, dan was het ook zo. Pas veel later, beseften wij hoeveel werk erbij kwam kijken om een afdeling in Purmerend en Beemster in goede banen te leiden en om crisissituaties het hoofd te bieden. In persoonlijke gesprekken met Els erbij, werd ook duidelijk hoeveel opofferingen het Chris gekost heeft om zijn idealen vorm te geven en de afdeling van GroenLinks te laten draaien. Menig keer moest Chris verstek laten gaan in zijn privé situatie omdat het werk in de politiek weer eens voorging.   

Dank je wel Chris, dat jij op jouw manier hebt bijgedragen aan GroenLinkse politiek in de gemeenteraad en aan de opbouw van de afdeling in Purmerend. We zijn je zeer erkentelijk en hebben voort kunnen bouwen op de erfenis die jij hebt achtergelaten.

Heel veel sterkte Els, (schoon) kinderen en kleinkinderen met het grote verlies.

Trees Lamers, Dirk Jan van ’t Veer Bestuursleden van de afdeling GroenLinks Purmerend-Beemster  van  2012 tot 2020.

 

Door Henri van Wezel

Een markant figuur heeft ons verlaten

Ik ken Chris vanaf de eerste dag dat ik in Purmerend kwam wonen: 1 april 1987. Chris was lid van de PSP. Een echte ouderwetse linkse aktievoerder. Ik las ergens dat hij zich inzette voor de Engelse mijnwerkerskinderen die het door het beleid van Thatcher erg moeilijk hadden. De kinderen zijn naar Purmerend gekomen en hebben vakantie gevierd. Chris was in die tijd erg tegen de samenwerking van wat toen kleinlinks heette. Van onderaf moest het opgebouwd worden.

GroenLinks kwam er omdat landelijk van bovenaf dus, GroenLinks werd opgericht.

Ik herinner me Chris ook als computerspecialist. Hij heeft ons eerste programma gedrukt/gemaakt. Het liedje het Boemeltje naar Purmerend werd bijgevoegd. Uit een gigantische printer kwam het programma. Voor de jongeren onder ons het programma staat op de floppy. Zoek op google maar wat dat is.

Ook had Chris in die tijd voor zijn geadopteerde zoon, ook typisch Chris, een programmaatje gemaakt waarmee de stand van de voetbalcompetitie kon worden opgemaakt. Elke zaterdag de uitslag van het Wherevogels team, die zoon speelde daar, doorgeven en floep een paar tellen later was de stand er. Ik moest alles voor mijn team, het legendarische Purmersteyn zaterdag 3, met potlood en papier invoeren en uitrekenen.

Politiek gezien was Chris altijd aanwezig en had hij zijn mening over alles. Die kon hij ongezouten weergeven.

De laatste jaren ben ik Chris uit het oog verloren. Ik weet niet of hij de politiek zoals hij nu gevoerd wordt in een andere tijd met andere mensen, zal waarderen. We zullen het nooit weten.

Ik denk wel dat hij daarboven Maradonna, Johan Cruyff, David Bowie en John Lennon zal uitleggen hoe de wereld in elkaar zit en hoort te zitten.

Een markant figuur heeft ons verlaten.