Inmiddels hebben gemeentebestuur en het COA met elkaar gesproken. GroenLinks hoopt van het college duidelijkheid te krijgen of hierbij ook een uitleg is gegeven waarom het gemeentebestuur niet eerder op de hoogte is gesteld. Het COA had zijn voornemens kenbaar kunnen maken om voor een soepele samenwerking met de gemeente te zorgen.
Het college toont zich volgens de bewonersbrief “verrast”, maar kan toch nauwelijks verbaasd zijn.
Het COA moet overal in Nederland, dus ook binnen de gemeente Purmerend, op zoek naar de hoognodige extra opvangplaatsen.
En dan kan het gebeuren, dat ze daarvoor tijdelijk een hotel in Zuidoostbeemster huren.
Niemand kan de beelden van de schrijnende omstandigheden bij Ter Apel zijn ontgaan, en dat is niet van de laatste weken.
Al meer dan een jaar wordt vanuit het gemeentebestuur aldaar een beroep gedaan om te helpen hun situatie verlichten. Helaas lijkt hier onvoldoende gehoor aan te worden gegeven.
Een nieuwe term is ontstaan: “weigergemeente”: een gemeente die doet alsof haar neus bloedt, die denkt zich afzijdig te kunnen houden en die niet reageert.
Purmerend wil geen weigergemeente zijn.
Bij de nieuwe stroom vluchtelingen, dit voorjaar uit Oekraïne, zijn door de bevolking veel initiatieven genomen. Van voedseltransporten tot het aanbieden van woonruimte, burenhulp en vrijwilligerswerk. Ook het gemeentebestuur heeft een grote bijdrage geleverd, door veel mensuren ter beschikking te stellen voor coördinatie en ondersteuning van initiatieven, door opvang te creëren in het gemeentehuis van Beemster en door tijdelijk een deel van de doorstroomwoningen bij de Verzetslaan beschikbaar te stellen.
Dit neemt niet weg, dat we het al langer bestaande probleem met het onderbrengen van vluchtelingen uit andere landen niet mogen vergeten.
Bij de start van het nieuwe college stelde GroenLinks:
“Opvang van mensen die moeten vluchten voor oorlog en geweld, waar ook ter wereld, hoort bij de gemeente die wij willen zijn. En voor hen die geen uitzicht hebben op terugkeer, hoort daar ook huisvesting, inburgering en opname in het sociale leven bij.”
GroenLinks is ongerust over het feit, dat het college alle kaarten lijkt te zetten op tijdelijke opvang.
De 50 woningen die moeten komen in het voormalige politiebureau, waarvan de helft voor statushouders, zijn tijdelijke woningen. Dit biedt geen van de bewoners soelaas voor de wat langere termijn.
In november 2021 stelde GroenLinks al schriftelijke vragen, waarbij wij signaleerden dat 80% van de nieuwe opvangplekken in Nederland tijdelijke locaties zijn. Met telkens nieuwe noodmaatregelen schuiven we het probleem steeds voor ons zich uit. Daarom stelde GroenLinks: “De tijdelijke plekken moeten we vervangen door vaste plekken”.
De gemeente Purmerend loopt structureel achter in de huisvesting van statushouders, mede al omdat Beemster het in het laatste halfjaar 2021 volledig liet afweten. Op 1 juli 2022 was er een achterstand van 42 personen.
Ook het huren van het Van der Valk hotel in Zuidoostbeemster is weer een tijdelijke noodvoorziening. De tijdelijke bewoners “zullen in deze opvangperiode doorstromen naar een normale woning, elders in het land”, schrijft het college.
Waar dan? Heeft men “elders in het land” wèl voldoende woningen gerealiseerd?
De opvang van asielzoekers en statushouders is natuurlijk in de eerste plaats rijksbeleid. Maar voor hen moet altijd een plek gevonden worden, en dat is per definitie in een gemeente. Gemeenten kunnen de verantwoordelijkheid dus niet zondermeer afschuiven op het Rijk. Wat wij wèl van het Rijk mogen vragen, is dat het de financiële middelen ter beschikking stelt om huisvesting mogelijk te maken.
Dat geldt niet alleen voor de huisvesting van statushouders, maar voor de gehele sociale woningbouw. Na jarenlange liberalisatie en afbraak is het tijd voor grote investeringen in het wonen, zodat er een onderdak kan zijn voor iedereen, en niet alleen voor degenen die het goed kunnen betalen.
Woningzoekenden, van welke achtergrond ook, mogen niet tegen elkaar worden opgezet.
